Mola Suremiz Dolmustur. Lutfen Yerlerinize Geciniz.

Basliktaki cumleyi hayatinda hic duymayan var midir? Zannetmiyorum. Benim kadar sik duyan kac kisi vardir bilmiyorum  ama hayatimin 3,5 yilini ozetleyebilecek cumlelerden biridir suphesiz. Dile kolay her hafta iki sehir  arasinda gecen, gidis gelis toplam sure  8 saat... Her yolculuk ayri bir macera, ayri bir dram, ayri bir komedi filmi gibiydi aslinda. Fonda calan Ankara havasi esliginde  enteresan cumlelerle bezeli sarkilar, otobusdeki agir kokuyu bastirmak icin kullanilan ama daha agir bir kokuya sahip sprey deodorantlar, keskin aromali ikramlik kahveler, cogunlukla bayat kekler, her mola yerinde sanki butun dunyaya yayin yapiyor  edasiyla yapilan   yuksek sesli anonslar, her kapi acildiginda insanin yuzune vuran  soguk havanin verdigi ferahlik, nerdeyse nefret ettigim ama belki de 15 defadan fazla otobusteki herkesle birlikte mecburen  izledigim yeni cekim  Hababam  Sinifi 3 filmi,  daha sayfalarca yazilacak bir suru sey...  Neler yasanmadi ki o otobuste. Hayatimin en onemli kararini da bir  yolculuk sirasinda aldim, en korkutucu anlarindan birini de yine bir yolculuk sirasinda yasadim.   Hickiriklara bogulup hungur agladigim da oldu, bir daha muhtemelen  hic karsilasmayacagim bir yolcuyla hayatin sirlarini paylastigim da.. 3 cocuguyla birlikte tek koltukta yolculuk etmek zorunda kalan genc kadinin resmi de  hafizamdan hic silinmeyecekler arasinda...
  Bir polisiye dizideki dedektif 'Beyin sonsuz baglantilar kuran bir makinadir.' demisti.  Izleyenlenler bilirler TRT'de aile iliskileriyle ilgili muhtesem bir dizi var. 'Boyle Bitmesin'  Gecen hafta izledigim bolum bir tren yolculugunda bir ailenin yasadiklarini anlatiyordu. Klise belki ama vazgecilmez metafordur hani derler ya :Hayat bir yolculuktur aslinda,  hic bitmeyecek sandigimiz ama bir solukta son istasyona vardigimiz. Bitmeyecegini sandigimiz nice yollar tukendi. Bizim yolculukta bitene kadar 'Carpe Diem' diyelim, vesselam...