Ansizin gelir aklima

Anneannemlerin evinin küçük odasında bir gece kuzenimle birlikte bir korku filmi izlediğimi hatırlıyorum.  Günlerce geceleri uyumakta zorlandığımı, filmi izlediğimden habersiz, anneannemin gizemli bir şekilde  'Bu çocuğu korkutmuşlar.' teşhisiyle soluğu Seydihanlı'da aldığımızda o günlere dair aklımda kalan hatıralarım arasında. Seydihanlı, memleketimin merkezinde daracık bir merdivenle baharat kokularının arasında  adeta gizli bir dehlizdeki küçük ahşap bir eve doğru çıkılan bir yolculuktu benim icin.Elinde bir sise su,  dilinde dualarla anneannem merdivenlerden soluk soluga   cikarken ben etrafdaki manifatura dukkanlarindaki renk renk top top kumaslara, kosedeki simitciye, karsidaki minik dukkanda satilan yazmalarin desenlerine gozlerimle ugrayarak merdivenleri birer ikiser ziplayarak cikardim.  Korkan, uyuyamayan çocukları oraya götürürler ve babasının babasından devam eden el sahibi bir hoca  manen  tedavi eder gidenleri. Gozlerine bakmaya cekindigim yapili bir adam  a

Universite birinci sinifta kaldigimiz apartman dairesinin minik bahcesindeki bir kac agactan birinin ustune konan kuslarin sabahin seher vaktinde duymaya aliskin oldugumuz civiltilarini hatirladim ansizin.  Mevsimlerden boyle bir bahar sabahi, gozler mahmur, hafif acik pencereden iceriye suzulen taze hava gunun geri kalanina dair mujdeler veriyor. Yanimda dostalarim, elimin altinda okumak zorunda oldugum muzip bir postmodern roman.... 'Cam Sehir'

Gazetelerin teknoloji ve magazin sayfalarinda Mars'a kurulacak ilk yerlesim icin gonullulerin arandigini benim gibi okuyanlar ne hissettiler merak ediyorum. 'Yok artik' yollu moda unlem ifadeleriyle  birlikte eminim  'Acaba?', 'Neden Olmasin' turu cumleler dimaglarda birbirini kovalamistir. Mars One adli firma bu projeyi yonetiyormus.   Yazilmasi gereken bir makale icin ilginc bir konuya ihtiyac duyunca aklima bu haber geldi. Web sitesinden projenin detaylarina bakinca yeni piyasaya cikmis unlu bir bilim kurgu filminin ozetinin okuyor gibi olmak icten bile degil tabi ki. En carpici ayrinti  giden kisiler bir daha dunyaya donemeyecek olmalari. Ilk giden grup icin 50 erkek, 50 kadin secilecek ve nihayetinde bunlardan evlenip cocuk yapmasi istenecekmis.  8 ay surecek yolculuk sonrasi benim piknik tupune benzettigim yukarda resimde gordugunuz  binalarda hayatlarinin geri kalaninini Mars'da gecireceklermis. Bu kadar pahali bir projeyi 'Biri bizi Gozetli

                             Ara Sıra Yalnızlığa dayanırım da, birbaşınalığa asla.. Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka.. Bir dost göz arayışıyla. Saat tıkırtısıyla..... Korkmam Geçinip gideriz biz mutluluğumla, ama 'Günün aydın, akşamın iyi olsun' diyen biri olmalı.. Bir telefon sesi çalmalı arasıra kulağımda... yoksa Zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta karıştırıp bir başına yudumlamak doyasıya.... Ama 'çaya kaç şeker alırsın? ' Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra......  Elif Şebnem Akal