Bir Gezi Hikayesi de Ben Yazayim Derken 2

                                           BOLDT CASTLE (Heart Island)

 Efendim yukardaki resmi tabi ki ben cekmedim. Telefonumla cektigim mutevazi  fotograflari begenmedigimden degil de asil anlatmak istedigimi tam ifade edememelerinden mutevellittir bu durum... Resime biraz dikkatle bakarsaniz adanin kalp seklinde oldugunu goreceksiniz. Bu ada da neyin nesi, nerde diyenlere bakiniz; asagidaki resim
                                           THOUSAND ISLANDS
Kanada ve Amerika arasindaki Ontario golunun ustunde irili ufakli 1800 kadar ada varmis. Vaktiyle 3 farkli kesif grubu 3 farkli rakamla geri donseler de ortalama rakam olarak 1800 civarinda anlasmislar. Ada sayilabilmesi icin en az bi agacin ustunde yetismesi sartmis. Butun bunlari stand up komedyenlerine bes basacak bot turu rehberinden ogrenmis olduk. Bogaz koprusunu andiran Amerika ve Kanada'yi baglayan koprunun ismi de Rainbow (Gokkusagi) Bridge imis.

 Kucucuk  adalarin ustunde yukardaki gibi evleri gorunce sasirmamak elde degil dogrusu. Bu evleri buralara yapmakta kolay olmamis tabiki. Bi kere kanalizasyon ve elektrik sistemini kurmak icin bile dudak ucuklatacak rakamlar gerekebiliyormus. Bizim ev zannettigimiz bazi binalarin cevredeki milyonerlerin balikci barinaklari oldugunu bilmek de enteresan dogrusu.
BOLDT CASTLE 

 Ilk resimdeki satoya donecek olursak 1900'lu yillarin basinda George Boldt adli bir is adami bu adayi satin almis ve esi Louise icin bu satonun yapimini baslatmis. 120 odali, onlarca somineyle doseli 6 katli satonun yapiminda 300 tane tas ustasi gunluk 10 saat 1,5$ yevmiyeyle calisarak satoyu insa ederken karisinin ani olumu uzerine George Boldt bir telgrafla satonun yapimini durdurun emri vermis ve bir daha da olene kadar adaya ayak basmamis ve sato yillarca tam 73 yil kaderine terk edilmis. 
Yukaridaki resim George Boldt'un sadece cocuklar icin insa ettirdigi 'playhouse' yani oyun evi. Sadece bu bina bile en ince ayrintisina kadar adanin ve satonun ibretlik hikayesini anlatmaya yetiyor aslinda. 13 yasinda bes parasiz Amerika'ya goc eden ve sonra inanilmaz zengin olan George Boldt karisi icin kalp seklinde insa ettirdigi satoya bir daha ugramayarak belki de herkesin faniligini  bir kez daha fisildiyor bakmasini bilene.
                                           BOLDT CASTLE POWER HOUSE
Bu da adanin on tarafinda konuklari karsilamak icin yapilan en az sato kadar guzel olan baska bir bina. Binanin ici restore edilerek satonun ilk planlandigi sekliyle sergilemeye calissa da muhtesem manzaraya karsi kahvesinin yudumlayan (ben olsam cay icerdim) kimsenin olmadigini bilmek de huzunlendiriyor insani. Olumun ne kadar gercek dunyanin da ne kadar yalan oldugunu carpiyor satodaki her oda her mobilya.Bunun gibi gezilecek baska satolar da varmis ama biz bir gunlugune gittigimiz icin digerlerini ziyaret edemedik. Maybe next time? Who knows?
                                           SINGER CASTLE
Efendim bu satoda da dikis makinesi singer fabrikasinin ilk CEO larindan Frederick Bourne isimli bir milyonere aitmis. Gidip gorme firsatimiz olmasa da bir zindani bile olacak kadar ortacag mimari ozelliklerini tasiyan bir satoymus. Bu kez gercekten bir gezi hikayesine benzedi. Degil mi ama?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Umut iyi bir kahvalti, fena bir aksam yemegidir.

Resim
Dun bir kose yazisinda basliktaki cumleyi okudum; biraz keskin ama bir o kadar da dogru bir  tespit sanki. Francis Bacon adli amca zamaninda soylemis bu cumleyi. Bayilirim  filozoflarin sozlerini okumayi bazen. Allah ozel bir yetenek vermis  bu adamlara.  Ozdeyis demisken aklima geliverdi yine. Anneannemden defaaatle duydugum baska bir tespiti. "Akil incir cekirdeginin icinde kizim." derdi ne zaman etrafta birilerinin beklenmedik onun tabiriyle delice bir seyler yaptigini duysak. Cok agladigimi gordugu zamanda soylerdi bu cumleyi, akrabalardan birinin dogum sonrasi gecirdigi bunalim uzerine de, bahce komsumuzun oglunun intihari uzerine de,  hastaligindan dolayi yasadigi izdiraptan aglayan anneme de ve   daha nelere nelere de.... Sadece filmlerde olur dedigimiz ne cok sey yanibasimizda hatta icimizde yasanabiliyor... Cocukken oturdugumuz ve anneannemlerin hala oturduklari mahallede evler tek yada  birkac katli ve  bahceliydi. Kapi komsusu tabirinden cok bahce komsusu tabir
Devamı

YASAMAK ZOR ZANAAT VESSELAM...

Resim
  Nazım Hikmet bu sözü sanki sana yazmıştı babacığım, hayatının mottosuydu adeta. Yalan yok, her konuşmamızda en az birkaç kez "Yaşamak zor zanaat vesselam..." demenden çok da hoşnut değildim. "Ya baba" derdim çoğunlukla, keşke başka bir şey söylesen. Neydi bu kadar zor olan şimdi düşünüyorum. Yapamadıklarının acısını böyle bastırıyordun belki de... Aslında yaptıkların yeter de artardı bile... 9 yaşıma kadar affedersin iç çamaşırım bile yoktu benim demiştin bir keresinde, okul uniformasının ceketini büyük abinin ceketini bozdurup diktirdiğini anlatmıştın. Yokluktan mı yoksa umursamadıklarından mı bilmiyorum ama liseye kaydolurken bile kahvehanede oturan aynı köylü komsunuzdan velin olman için yardım istediğini anlatmıştın. Babanın imam hatibe gönderme ısrarına uymadığın için zorlu geçmiş bütün okul yılların. Belki bu sebep gözleri buğulu bir çocuk otururdu gözlerine ne zaman baksam. Senin ve annemin gidisiyle anladım gerçekten hayatın ne kadar daha zor olabileceğini
Devamı

Ardic Agaci

Resim
Güneşli bir günde sabah erkenden yollara düşmek, ağaçların, çalıların arasında yürümek, yürümek;  sonra yorulunca bir Ardıç  ağacının gölgesine sığınıp şöyle doya doya su içmek, yorulan ayaklarımı dinlendirmek ve selam verip geçen   rüzgara selam vermek, sanki dokunsam elimin değeceği kadar yakın duran dağları uzun uzun izlemek.... Her sabah ki gibi yataktan kendimi zorla kaldırmaya çalışırken canım birden öyle bir çekti ki anlattigim  resmin içinde bir karakter olmayı ....Anlatmak güç.... Çok öyle ağaç türlerinden anladigim soylenemez  ama Ardıç ağacının benim için yeri ayrıdır. Köyde babaannemin evinin arkasında kocaman bir Ardıç ağacı vardı. Çevresi iki yetişkin insan elele tutuşsalar zar zor  ellerini kavuşturacakları kadar büyük olan  bu ağacın gövdesine destek verilerek yapılan çardağın altında geçerdi hane halkının öğleden sonraları. Ağacın gövdesine çivilenmiş bir kaç kereste parçası mutfak dolabı ve tezgahı niyetine uzun süre kullanıldılar.  Govdesinin buyuk bir parcasi bilm
Devamı